De afgelopen elf jaar schreef hij in elke editie van Vakblad IJs. Over hazelnootijs, de kracht van water, het belang van het vriespunt en de opkomst van veganistisch ijs (in 2016 hè, hij was zijn tijd ver vooruit!). Mét altijd de juiste receptuur erbij zodat je als ambachtelijk ijsbereider zelf gelijk aan de slag kon. En altijd zo interessant dat we het voor lief namen dat zijn stukken bijna altijd te lang waren voor de ruimte die we hadden….
Kortom: het afscheid van dit icoon van Vakblad IJs! en van de hele ijsbranche verdient aandacht. Veel aandacht. Daarom vullen we eerste pagina’s van dit blad met mooie verhalen van mensen die Jacques van dichtbij hebben meegemaakt.
Eind oktober gaat hij met pensioen, maar ik hoop én verwacht – en velen die een bijdrage aan dit blad hebben geleverd hopen dit met mij – dat we voorlopig nog niet van ‘m af zijn.
Michelle de Koning
@Vakbladijs