Pavarotti Dolce in Leidschendam is met recht kleurrijk te noemen. Met Barbie-roze banken en showlichtjes doet de ijswinkel Amerikaans aan en een tikkeltje over de top. Dat was precies de intentie van eigenaar René Bogaart. Zijn winkel moet plezier uitstralen, hij wil een ice cream experience neerzetten. In al zijn horecaondernemingen slaat hij de brug tussen eten & drinken en beleven. In die opzet is de horecaman met Pavarotti Dolce meer dan geslaagd.
Het is een mistige vrijdagmiddag in januari. Waar de meeste ijszaken ’s winters dicht zijn, is Pavarotti Dolce gewoon open. Het is er zelfs best druk, de meeste roze leren bankjes zijn bezet. Met scholieren, een gezin en een jong stelletje. Daarnaast komen mensen een ijsje, donuts of cupcakes halen. Meest in trek is echter de freakshake, een rijkversierde milkshake. Het idee heeft René uit Australië.
Fotograferen
“Voordat mensen aan de freakshake beginnen, wordt steevast eerst een foto gemaakt”, aldus Nathasja Haasnoot, het gezicht van de zaak. “Soms gaat het meer om de foto dan om de shake zelf”, vult René aan. Die foto’s worden vaak gedeeld op Instagram. En dat is goede reclame voor de ijswinkel: het trekt nieuwe klanten aan. René stimuleert het fotograferen: hij heeft er zelfs een mooie achtergrond voor gemaakt. Klanten kunnen zich voor een winters tafereel laten vastleggen met hun shake.
De freakshake is verkrijgbaar in vier verschillende smaken en kost 7,50 euro. “Daarmee is het vrij duur voor een shake. Het is echter een arbeidsintensief product.” Dat is te merken: één van de jonge medewerkers maakt de een na de andere shake en doet dit vol overgave. “Ik kan hier mijn creativiteit in kwijt.”
Oorlogsgebied
René heeft verschillende horecaondernemingen. Het vak is hem van huis uit meegeven. In Leidschendam heeft hij naast Pavarotti Dolce nog twee zaken: Gina en Volle Maan. Van de ijssalon is het een klein stukje lopen naar de andere zaken. Er wordt nog volop gebouwd aan het winkelcentrum, dat Mall of the Netherlands gaat heten en hét winkelcentrum van Nederland moet worden. “Het is hier net een oorlogsgebied.” Ondanks de werkzaamheden en de daarmee gepaarde overlast, is het toch druk in het winkelcentrum. De naastgelegen schaatsbaan is overvol. “Er lag eerst een ongebruikt watertje. Ik heb voor een ijsbaan gezorgd, om mensen hier naartoe te trekken.”
Zo zoekt de ondernemer telkens naar nieuwe oplossingen en mogelijkheden. “Ik ben heel fanatiek. Ik heb twee hobby’s: mijn gezin en horeca.” René heeft zes kinderen. Zijn vrouw bestiert het huishouden, hij doet de zaken. “We hebben een echt familiebedrijf.” Een aantal kinderen werkt al mee in de ondernemingen van hun vader. In Volle Maan komen we zijn moeder tegen. “Ze is 76 jaar en werkt nog elke dag.”
Tijdens het gesprek gaat regelmatig de telefoon. “In Delft wordt op dit moment gewerkt aan een uitbreiding van ons restaurant Pavarotti. We zitten daar in het oude stationsgebouw. Ondanks de vijfhonderd stoelen komen we capaciteit tekort. Er staan regelmatig rijen van wachtende mensen. Dat is me nog nooit overkomen. Gelukkig hebben we toestemming gekregen om uit te breiden. Maar alles moet snel geregeld worden en er komt meer bij kijken dan je denkt. Niet alleen moeten er tafels en stoelen worden geregeld, maar ook een decorateur en schilder. Vanavond moeten we weer open.”
Aanvankelijk werkte René samen met meesterijsbereider Luc Blok. Samen hadden ze een Luciano’s in Zoetermeer. Maar er bestond een verschil van inzicht in de manier van zaken doen. “Ik ben vermoedelijk niet gemaakt voor samenwerking. Ik wil dingen graag zelf bepalen. Met een compagnon moet je altijd compromissen sluiten. Daarom hebben we afscheid van elkaar genomen en heb ik besloten het zelf te gaan doen.” Daarvoor verdiepte hij zich eerst in het vak. “Ik heb les gehad in het ijs bereiden bij Hans Kennis, en daar ook mijn diploma gehaald.”
Dure krachten
In de Mall of the Netherlands kreeg hij de kans een winkel te openen. De plek kan bijna niet beter, direct aan het begin van het versgedeelte. “Via Hans Kennis heb ik een ijsbereider gevonden die het ijs voor me maakt. Zelf kwam ik op het spoor van Nathasja. Ze had een eigen cupcakewinkel, maar was aan het twijfelen of ze daar mee door wilde gaan. Ik kwam op het goede moment en wist haar over te halen hier in Leidschendam voor mij aan de slag te gaan. Daarmee heb ik twee relatief dure krachten in dienst. Maar dat is het waard. Kwaliteit is heel belangrijk en betaalt zich uiteindelijk terug.”
Qua inrichting en machinerie heeft hij niet beknibbeld. De inrichting heeft hij zelf bepaald. “Ik heb veel stalen roze leer voorbij zien komen, voordat we de juiste kleur te pakken hadden.”
De vitrines en softijsmachine komen van Frozen Brothers. “Hij heeft voor Orion KT 24 vitrines gekozen. Eén van de voordelen van deze vitrines is dat de opmaak van het ijs gegarandeerd goed blijft, ook wanneer het zo’n 15 tot 20 centimeter boven de bak uitkomt”, aldus Teun Loonen van de Frozen Brothers. “Bij de keuze voor een bepaald soort vitrine moet je met een aantal dingen rekening houden, zoals de beschikbare ruimte, gewenste hoogte en diepte. Ook moet je nadenken over de koelcompressoren. Wanneer deze in de vitrine zitten, kan dit qua geluid storend zijn. René heeft goed naar ons advies geluisterd en zijn keuze gemaakt met het oog op de kwaliteit van het eindproduct. In die zin was hij voor ons de ideale klant.”
Vanwege afspraken met de eigenaar van het winkelcentrum, Unibail Rodamco, moet René Bogaart het hele jaar open zijn van 8 tot 20 uur. Ook in de winter. “Nu hebben we 16 soorten ijs, dat worden er straks 32. Ondanks dat het doordeweeks minder druk is dan in het weekend, moet de winkel er de hele week goed bijliggen. Nu moet er nog geld bij. Ik vind het een leuke hobby, maar uiteindelijk moet het wel lonen.” Het terras, wat in de zomer bij de ijssalon komt, moet daarbij helpen.
Cashloos
Ook in zijn ijssalons accepteert de ondernemer geen cash geld meer. “Al onze zaken zijn cashloos. Dat komt voort uit een nare ervaring, en ik wil dat niemand anders dat hoeft mee te maken. Nederland loopt achter wat betreft cashloos, in China betaalt men al veel meer met de telefoon. De bank is in ieder geval blij met me, en ook met klanten zorgt het niet voor problemen. In het geval van een ijssalon was de overgang nog wel een beetje spannend. Het gaat immers om kleine bedragen. Maar ook hier gaat het goed. Een enkele klant wil uit principe niet pinnen, maar dat is geen probleem, die wens respecteren we. Ze kunnen alleen dan niet bij ons terecht. Om kinderen de kans te geven toch een ijsje te halen, hebben we een pas ingevoerd, die kan worden opgeladen. Daarmee hebben we het belangrijkste struikelblok weggenomen. En we kunnen het uitleggen: we doen dit voor de veiligheid, niet om mensen te pesten.”
De ijswereld heeft de ondernemer verbaasd. “Iedereen leek elkaar te kennen, het was bijna kartelachtig. Iedereen gunde elkaar zijn winkel en waagde het niet om in dezelfde plaats ook iets te beginnen. Door een aantal cowboys in de markt is dat wat opgeschud. Geen slechte ontwikkeling, de branche mag wel wat meer met zijn tijd meegaan. Sommigen gebruiken nog nauwelijks social media, terwijl ijs hiervoor juist het product bij uitstek is. Ik heb niet veel ervaring in deze branche, dus misschien gaat het mis. Tot nu toe gaat het echter goed. Dat heb ik ook te danken aan Hans Kennis. Ik wil Pavarotti Dolce uitbreiden tot zes zaken, die gaan er zeker komen.”
Frozen Brothers
Eikenbos 6-8, 5531 MZ Bladel
+31(0)497 384 758
frozenbrothers.nl